23-12-07
Wellekens? Niet dus...
Twee weken terug vereerde Herwig Van Hove Frieda Van Wijck met een bezoekje. Toevallig was ik op tijd terug van de wijnles en kon ik aldus het gesprek in De Laatste Show volgen.
Hufterige Herwig was weer z’n eigen arrogante zelf en spuide clichés als een op hol geslagen drukmachine. Zijn uitspraken over sommeliers deden me denken aan de gefrustreerde marktkramer zonder diploma die ik ooit hoorde uithalen naar al die zogenaamde intellectuelen die er wél in geslaagd zijn zo’ n maatschappelijk waardevol vodje te behalen.
Ruiken aan de kurk is belachelijk want élke kurk ruikt naar kurk! Wel Herr Herwig, ik opende in mijn leven al heel wat flessen en uit gewoonte ruik ik telkens eerst eventjes aan de kurk. De meeste kurken zijn reukloos, soms durven ze wat naar azijn ruiken, maar als ze écht naar ‘kurk’ ruiken ( en dan bedoel ik de muffe geur die we met gekurkte wijn associëren) dan zit je meestal met een probleem.
Het drinken van wijn moét volgens een andere theorie van La Herwige gepaard gaan met eten, zoniet bezondig je je aan zuipschuiterij. Tja, dat de wijntjes uit Chateau Simple een maaltijd behoeven om hun povere kwaliteit te verdoezelen is duidelijk, maar écht goede wijn staat op zich. Ik ben alvast fier tot het zuipschuitendom te behoren.
En dat een sommelier veel show verkoopt is soms wel waar, maar dat is nou net wat blasé types (zoals Hoofse Herwig er zelf ééntje is) op restaurant verwachten rondom hun persoontje. Opgeblazen lucht.
Echt belachelijk werd het bij zijn stelling dat “aan een wijn punten geven” niét hoort. En zéker niet op 100, komaan zeg.
Nee hoor je moet stérren geven!
Oké meneer Van Hove, hoeveel sterren geeft u dan aan deze Argentijnse wijn?
Vier en een half
En wat is het maximum?
Vijf!
Oké, 4,5/ 5 dus.
90 op 100.
Maar ik wou het in dit stukje niet over het blaaskakerige centrum van ons wijnwegstelsel hebben. Als je héél goed keek kon je namelijk net naast het allesomvattende en bijna op springen staande aura van Herr Gewichtig een klein verlegen vrouwtje zien zitten.
Het was Simonne Wellekens.
Ik weet niet wat deze wijnschrijfster van De Standaard bezielde om de beperkte ruimte naast het Vlaamse wijnorakel in te nemen, maar zeggen dat ze in de ruim uitgemeten schaduw van het GeHerwigte bleef steken is een understatement van het type “ABX uitbouwen was niet direct (collega hufter) Etienne Schouppes beste ingeving.”
Het viel me wel wat tegen dat Simonneke de zeldzame momenten dat ze er in slaagde om een opmerking te wringen tussen Vanhoves stompzinnige platitudes enkel gebruikte om...hem grotendeels gelijk te geven.
Nochtans had ze een boek te promoten, 1001 Supermarktwijnen.

De absurdistische popgroep Ween bracht ooit een cd uit met als titel “ 12 Golden Country Greats”. Er stonden echter slechts 10 nummers op. Grappig was dat, en Simonneke is vatbaar voor hetzelfde soort humor. In haar boek staan geen 1001 maar 800 wijnen...
Maar alles moest heel snel gaan, het boek diende blijkbaar de winkelschappen te halen vóór kerstmis om de toch niet zó erg in hun koopkracht aangetaste Vlamingen te verleiden tot aankoop van dit kleinood voor Nonkel Toine die middels het kopen van wijn zijn midlifecrisis tracht te bestrijden.
En haast en spoed...zijn zelden voorbode van een goed wijnboek.
Om te beginnen de lay out.
Het boekje is zó smal dat je het moet kreuken om het open te slaan. Op elke pagina staan twee wijnen beschreven, alles in sober zwart wit en zonder ook maar één foto, wat het geheel nochtans heel wat aanschouwelijker had gemaakt.
Men bespreekt elk warenhuis afzonderlijk in rosé, wit en rood, en in 3 prijsklasses, onder de 5, onder 10 en boven de 10€.
De selectie van de wijnen is behoorlijk willekeurig, er worden zelfs wijnen besproken die dit jaar in het wijnfestival voor de eerste keer in het aanbod opdoken ( Les Hauts de Palette, drie sterren in Guide Hachette, ééntje slechts- niet meer dan correcte wijn- in dit boek).
De naam van de wijn staat in grote letters bovenaan, daaronder staat meestal een mooie uitleg over de herkomst, vervolgens een bespreking van de kleur, de geur, de smaak, én, bijzonder relevant, het alcoholpercentage. Ondertussen vergeet men wel bij zowat de helft van de wijnen de herkomstbenaming duidelijk te vermelden. Je moet bvb maar weten dat die Saint Amour van de Carrefour een Beau
Juliènas 2006.
Met daaronder heel wat uitleg over de cru’ s in de Beau
Ook vele Bourgognes worden in de titel enkel aangeduid met bvb “ Savigny Les Beaunes”. De maker van de wijn kom je wel te weten maar dan moet je op zoek in het begeleidende tekstje. Toch niet echt handig voor de lezer, vooral, en nu komt het...omdat er NERGENS een alfabetische lijst van de wijnen is te bespeuren!! Dit zorgt voor een kluwen waar zelfs de meest ervaren supermarktschuimer zijn weg in verliest.
Echt storend wordt het echter als er ware(sic) onwaarheden worden verteld.

Zoals u kan lezen heeft Simonne nog nooit gehoord van Le Petit Mouton, de tweede wijn van Mouton Rothschild die sedert 1993 op de markt is.
Ooit ( in 1930) was Mouton Cadet de wijn die MR door het barslechte wijnjaar in de plaats van zijn eerste wijn op de markt bracht, maar tegenwoordig wordt deze wijn samengesteld uit druiven afkomstig van verschillende wijnboeren en appellaties in Bordeaux. Men vergeet ook de herkomstbepaling te vermelden van deze wijn, argeloze lezers kunnen veronderstellen dat het om een Pauillac gaat in plaats van om een gewone AOCBordeaux..
Top of the bill, Simonneke geeft deze wijn die wij in de les ooit kwalificeerden als correct gemaakte, soepele maar karakterloze Bordeauxwijn zomaar eventjes DRIE sterren, wat staat voor een méér dan goede wijn. Dit is één ster méér dan de authentieke Bandol 2004 van Domaine La Suffrène en 2 sterren meer dan Chateau Lanessan, Haut Médoc 2000 die hier op 2 afzonderlijke proeverijen met in totaal 15 verschillende proevers telkens de betere was van de rechtstreekse uitdager ( en 2 maal duurdere) Réserve de la Comtesse, Pauillac (tweede wijn van Pichon Comtesse) uit hetzelfde jaar ..
Tja, smaken en kleuren...
Wat verder lezen we dat we Chateau Lagrange uit St Julien niet mogen verwarren met Chateau Lagrange uit...Saint Emilion. Hier bedoelt men dus Lagrange uit Pomerol, slechts luttele kilometers verder, maar toch...
Nu, u vindt dat ik begin te muggenziften, maar ik heb nog een uitsmijter.
Vanaf heden is bewezen dat de kastelen in Bordeaux wel degelijk bepaalde cuves van hun wijn voorbehouden om te bottelen voor de supermarkten.
En aan Delhaize levert Cambon La Pelouse blijkbaar ook nog eens wijn uit een ándere ( en betere) cuve dan aan de Colruyt...


15:22 Gepost door vinejo | Permalink | Commentaren (29)
Commentaren
Gelukkig wordt er nog geblogd.
Gepost door: Rick | 23-12-07
;-)
Gepost door: vinejo | 23-12-07
Gepost door: Rick | 23-12-07
En over Herwig Van Hove : Ik heb recentelijk zijn reeds eerder verschenen boeken (chateau simple en chateau grand cru) gebundeld gekocht voor de ronde prijs van 9,90 €. Ook hierin zijn nogal wat fouten en vreemde gedachtenkronkels te vinden. Eerst beschrijft hij de chateau d'Yquem '96 als duits aandoend (niet negatief bedoeld) en in een hoofdstuk over het wonderjaar 2001 voor de sauternes beschrijft hij dezelfde '96 als een wijn met een azijnneus (die we "mochten" proeven voegt hij er schamper aan toe). Vreemd heerschap inderdaad.
Gepost door: Carl | 23-12-07
Idd, goed dat er nog geblogd wordt. Zelfbewieroking, maar ja, zelfkennis ... .
Gepost door: Amaronese | 23-12-07
Gepost door: PvdW | 24-12-07
Effe geen behangpapier meer afsteken en vensters schuren!!!!
En idd, der zijn nen hoop van die slechte boekjes, nog te slecht voor opt WC...
Gepost door: Venne | 24-12-07
Als je dat vergelijkt met bovengenoemde boekjes is het verschil inderdaad hemelsbreed.
Het voorbeeld dat ik heb beste ken is de wijnkoopgids van Van der Auwera. Ik kreeg de editie 2007 vorig jaar onder de kerstboom. 't Is niet dat hij er niets van kent, want ik heb ook best wel aangename wijntjes leren kennen via het boekje
( maar ook slechte hoor ;-)). 't Is vooral de toon van de man die mij geweldig stoort. Uit al wat hij schrijft komt zo'n geweldige Frankrijk-haat naar boven dat een mens er niet goed van wordt !!!
En als hij dan een Franse wijn wél goed beoordeelt kan hij het nog niet laten om in de beschrijving te kappen op een hoop andere Franse wijnen.
Ik snap niet waarom je met haat over wijn zou schrijven ! Op dit blog wordt er met zoveel liefde over wijn geschreven dat het woord wijnLIEFhebber hier tenminste in ere hersteld wordt.
Buiten de wijnboekjes is er de laatste tijd ook wel iets wat mij dwarszit: het voortrekken van bepaalde wijnen door winkelketens. Voor mij het flagrantste voorbeeld: Colruyt !
In hun Bordeaux-boek merk je het aan het aantal pagina's en de grootte van de foto's die aan bepaalde wijnen gegeven worden. Voorbeelden: Coufran en La France !
Welke wijnen zie je om de paar maanden (of zelfs weken) in promo staan: Coufran en La France. Welke wijnen staan in hun kookboeken én hun Kerst- en Nieuwjaarsrecepten aanbevolen als begeleidende wijnen: twee keer raden.
Coufran is niet slecht, maar voor die prijs heb ik al veel betere Medocs gedronken. Maar La France is ronduit slecht. Ik heb ooit eens (in promotie) 6 flessen gekocht en er uiteindelijk 4 weggegeven als cadeau (je kan niet iedereen even graag zien hé ;-).
Het zal uiteraard te maken hebben met jarenlange samenwerking, gunstige prijzen (én winstmarges), kortom commerciële realiteit, maar uiteindelijk is het toch een beetje boerenbedrog hé ! Vinden jullie niet ?
En dan de kerstvraag van Venne:
- Vanavond: mijn schoonvader heeft wel een paar goeie Bourgognes en Italiaanse wijnen, dus ik hoop daarop.
- Voor morgen hebben mijn broer en ik de wijnen al klaargezet: Cremant de Loire als aperitief, een Saint-Véran bij het voorgerecht en qua rood: Chateau Terrefort-Quancquard 2000 (Bord Sup.), Fiefs de Lagrange 98 en Fiefs de Lagrange 96.
En er wordt een fles Ducru-Beaucaillou 97 klaargehouden voor de nakende geboorte van mijn petekind !
Prettige feesten allemaal !!!
Groetjes
Dave
Gepost door: Dave | 24-12-07
Gepost door: Carl | 24-12-07
@venne
*Touraine bottled by delhaize ( verrassend genoeg lékker!)
*Sancerre van...? met tegenetiket in t Nederlands dus waarschijnlijk uit de Aldi--wel drinkbaar maar nogal fluide, oké bij het vissoepje.
Bij de hinde die smolt op onze tong dronken we
*Pavie 1997, nog nét uit de mindere periode. Wel lekker, niet groots .
*Angelus 1994, na openen ruik ik aan de fles en het aroma stuift erui, dit is special. Ongelooflijk jeugdig, een intens donker kleur ( niéts bruinig), schitterende structuur en zachte tannine, een héél licht, aangenaam bittertje geeft het geheel bijna een Médoctouch (voor de helft cab franc!).
Later bemerkten we precies een piepklein TCAatje maar dat kon ( echt!) de pret niet bederven. Alleen al het feit dat mijn ouders deze wijn dronken op hun huwelijksfeest( mijn bompa was likeurstoker en wijnhandelaar, bottelde Angelus persoonlijk, had ookMoueix geregeld over de vloer) maakte van de avond een magisch moment...
En call us etikettendrinkers, maar dát is soms de meerwaarde van Bordeaux...
Gepost door: vinejo | 25-12-07
Ik denk dat ik de ( overvloedig aanwezige) fond straks nog eens opleng...
Gepost door: vinejo | 25-12-07
Heeft er iemand de afgelopen weken op BBC het programma gevolgd Oz' and James' big wine adventure? Was echt wel fun! Hieronder de link met een korte beschrijving van de inhoud:
http://www.bbc.co.uk/food/tv_and_radio/wineadventure_about_two.shtml
Gepost door: Rob | 25-12-07
Kerstavond bij de schoonouders: Bij het voorgerecht een Portugese witte wijn: Ervidera. Ik ben niet echt zo'n liefhebber van witte wijn, maar deze was interessant, complex en gewoon lekker.
Bij het hoofdgerecht had mijn schoonvader een Oostenrijkse Pinot Noir van 2002 bovengehaald. Ik kan me de naam van het domein helaas niet herinneren. Zal het navragen. In ieder geval: superlekker. Ik had tot nu toe nog niet echt veel Pinot Noir gedronken, en wat ik gedronken had viel meestal wat tegen. Maar dit was wat anders: ondanks de lichte kleur (typisch Pinot Noir ???) had de wijn een heel verleiderlijk fris boeket en vooral heel wat "materie" in de mond: lekker vol op de tong en complex, met een mooie lange afdronk.
Mijn schoonvader koopt alles bij een wijnhandelaar en betaalt er dus ook redelijk veel voor, maar in dit geval was het echt de moeite.
En toen moesten we het beste nog drinken. Geen wijn, wel Cognac: Frapin, Fine Champagne, Cuvée Rare (wel rond de 50 euro/fles): Ongelooflijk ! Het is geen wijn, maar je kan er dezelfde termen voor gebruiken: Boeket, fruit, afdronk; deze had het allemaal. Nooit gedacht dat ik het zou zeggen, maar ik hou van Cognac, van deze toch !!!
Dan vandaag bij mijn ouders:
- Terrefort-Quancquard 2000 was uitstekend. Bordeaux Supérieurs krijgen vaak kritiek wegens niet zo "superieur", maar dat geldt niet voor deze wijn. Is trouwen niet in de handel verkrijgbaar in België (mijn nonkel kocht hem rechtstreeks aan bij het domein).
Nog heel wat fruit voor een 2000, mooi verweven tannines en een behoorlijke afdronk (is uiteindelijk een wijn die maar een 5-tal euro kostte).
- Fiefs de Lagrange 1998: Nogmaals geweldig meegevallen ! De bekende eigenschappen van een goeie Saint-Julien: warm boeket, fluwelig in de mond en een schitterende lange afdronk.
- Fiefs de Lagrange 1996: de teleurstelling van de dag ! Bij de vorige fles (6-tal maand geleden) was hij nog fantastisch, maar ik denk dat deze "versleten" was: beduidend licher van kleur, een stuk dunner in de mond en (het ergste) een onaangename, bittere afdronk. Spijtig !!!
Dat was het dan ! Op naar nieuwjaar ! Maar eerst wat op dieet ;-))
Gepost door: Dave | 25-12-07
@Dave
Oostenrijk kan aangenaam verrassen, maar ze kennen daar wel hun prijzen. Maar als je schoonvader hem uithaalt is dat geen item naturlich...
Die Fiefs 96, hopelijk was het je laatste fles...?
Gepost door: vinejo | 26-12-07
Kerstwijnen bij ons waren Deutz, Planeta Chardonnay 2005, Avignonesi Vino Nobile 2003 en Serrata di belguardo 2004.
Gepost door: Rob | 27-12-07
Van 1995 tot en met 2000 aan 79.50€ ofte 13.25€ per fles.
Is nog te doen, dus eens proberen.
De Verdignan vind ik inderdaad ook wel een trapje hoger dan Coufran. Ik dronk al een jaargang of zes, zeven daarvan en nooit tegengevallen. Welke me meest verwonderde? 1989! (2 jaar terug gedronken)
Soutard heb ik ook nog liggen, maar nog niet geproefd.
La France vind ik net zoals u ronduit slecht, futloos, leeg...
Gepost door: Bert | 27-12-07
Soudars dronk ik nog niet.
Soutard 2005 (21.95) ook nog niet, maar ik heb er wel al een paar klaar liggen ...
Gepost door: Tienne | 27-12-07
Maar t was gewoon om te kijken of ge deze blog nog volgt..
;-)
Gepost door: vinejo | 28-12-07
Van Hove ging er ooit in een interview prat op dat hij de kat van de buren had gedood en klaargemaakt. Van de pels had boer herwig een vloermat gemaakt.
Nee, ik verzin dit niet. Een regelrechte psycho, me dunkt. Even simpel als zijn supermarkt chateau'tjes trouwens (al waant meneer zich o zo slim).
Gepost door: steven van de woestyne | 28-12-07
Twee wijnschrijvers die ik wel kan smaken zijn gido van imschoot (van o.m. het enthousiaste "terug naar de wijngaard") en bruno vanspauwen (schitterende familienaam trouwens voor een wijnaficionado)
Gepost door: steven van de woestyne | 28-12-07
Niemand heeft baat bij het "gebleit" van Vanhove, zijn doel is choqueren en dwarsliggen.
Het andere initiatief van het wijnboek over de warenhuiswijnen. Spijtig genoeg zijn de warenhuizen een doorn in het oog van al wie met liefde voor het "product wijn" - zoals het daar wordt bekeken - omgaat. Het gaat hen om de consumenten en niet om de inhoud van de fles, het werk op het veld of de zoektocht van de wijnliefhebber naar alweer een nieuwe ontdekking. Elke verwijzing naar ook maar een beetje publiciteit voor de warenhuiswijnen beschouw ik dan ook als één grote, platte en goedkope comercie die regelrecht indruist tegen mijn wijnliefhebbend hart.
Spijtig genoeg wordt hiermee, vandaag de dag, meer en meer onze strot opengeduwd...Ik hoef enkel maar te denken aan mijn dagelijkse krant waar in de weekendrubriek over wijnen week na week een pleiade over de warenhuiswijnen wordt gehouden.
Mensen durf uit uw hok komen en stap op een lokale wijnhandel af, er zal zich een hele nieuwe wereld voor u openen!
Gepost door: wijnkennis | 28-12-07
Gepost door: gert | 28-12-07
Na enig zoekwerk vond ik de quotatie van RP terug : 92+ (WA 163).
Bij de commentaar van WA 156 (91-93) zag ik het volgende:
Much like it was in 1998, the blend for Beaucastel’s 2003 Chateauneuf du Pape includes more Grenache (50%) since that varietal was both consistent and of high quality. The balance is 20% Mourvedre, and 30% such varietals as Syrah and Counoise. Its deep ruby/purple color is accompanied by an earthy style, moderately high levels of tannin, and neither the suppleness nor forward flamboyance of the 2000 or 2001. Dense, full-bodied, and structured, the 2003 is clearly a vin de garde. It will require 5-6 years of bottle age, and should drink well for 15-18.
NU KOMT HET:
P.S. Of considerable interest during my September, 2004 visit was Francois Perrin’s decision to open a 1980 Chateauneuf du Pape blanc (rated 94). He did this because I have been visiting Beaucastel for nearly 26 years, and in its youth, I remember this wine was quite impressive. At about age 6-7, it seemed to be completely dead and oxidized, and had taken on an old gold color. However, according to Perrin, about five years ago it came alive, and this bottle was spectacular. The aging of not only white Hermitage (which is primarily Marsanne) but also these special cuvees of Roussanne (particularly Beaucastel’s, but I suspect also other Roussane-based white Chateauneuf du Papes such as Grand Veneur’s La Fontaine and La Nerthe’s Clos de Beauvenir) is bizarre, and defies any rational explanation. They are compelling when first released, then become nearly undrinkable only to re-emerge in the future, but one is never quite sure at what age that will happen. It is one of the mysteries of wine, but it is reassuring to know there are still things the so-called experts cannot explain.
Gepost door: Tienne | 28-12-07
Gepost door: dened | 28-12-07
Gepost door: patrick | 29-12-07
Gepost door: dened | 29-12-07
Alleen jammer dat het niet elke week openflesdagen zijn ;-)
Groeten,
Maarten.
Gepost door: Maarten | 30-12-07
Soudars is trouwens ook niet slecht, als je van jonge wijn houdt natuurlijk.
Soutard, Saint Emilion gcc, heb ik ook eens gedronken bij een nonkel van me, en die was van 75 dacht ik. Totaal vervlogen, maar met nog een héél klein beetje klasse. Mijn nonkel zei dat die wijn zeer moeilijk rijpte en nu helaas zijn hoogtepunt al lang voorbij is. Sneu!
Gepost door: Jean | 31-12-07
Gisteren (en enkele weken geleden) dronk ik Soudars 2002 en het viel mij op dat de wijn nogal aan potentie had ingeboet. Vorig jaar proefde ik deze nog en dat was dik in orde. Zoals je zegt: Soudars is goed als je van jonge wijn houdt. Dus: jong drinken! (ik ken weliswaar enkel de 2002)
Gepost door: Matten | 31-12-07
De commentaren zijn gesloten.